Kondensacja pary wodnej – to skraplanie się wilgoci z powietrza na chłodnych powierzchniach, np. szybach lub ramach okiennych. Występuje, gdy temperatura powierzchni spada poniżej tzw. punktu rosy, a w powietrzu znajduje się dużo pary wodnej.
W stolarce okiennej kondensacja może występować w trzech miejscach:
- Od wewnątrz szyby – najczęstszą przyczyną jest wysoka wilgotność i słaba wentylacja. To znak, że w pomieszczeniu potrzebna jest lepsza wymiana powietrza.
- Pomiędzy szybami – oznacza nieszczelność pakietu szybowego. To poważna wada techniczna – konieczna jest wymiana szyby.
- Od zewnątrz szyby – efekt dobrze izolujących szyb. Powierzchnia zewnętrzna się nie nagrzewa, więc para z porannego powietrza się na niej skrapla. Zjawisko jest normalne i nie świadczy o wadzie.
Najczęstsze przyczyny kondensacji:
- niska temperatura ramy lub szyby,
- zbyt duża wilgotność w pomieszczeniu,
- brak wentylacji,
- zasłanianie okna firanami lub meblami.
W nowoczesnych oknach aluminiowych kondensację ograniczają:
- pakiety szybowe z argonem,
- ciepłe ramki dystansowe,
- przekładki termiczne w profilach.
Skropliny wewnątrz pomieszczenia to sygnał, że trzeba zadbać o cyrkulację powietrza. Skropliny między szybami to wada produktu. Skropliny na zewnątrz świadczą o wysokiej izolacyjności – to zaleta, nie problem.