Dylatacja okienna – to szczelina dylatacyjna pozostawiana między ramą okna (lub drzwi) a otworem w ścianie, której celem jest kompensowanie ruchów i naprężeń wynikających z rozszerzalności cieplnej materiałów, osiadania budynku lub zmian wilgotności. Jest to kluczowy element poprawnego montażu stolarki, szczególnie w przypadku nowoczesnych konstrukcji aluminiowych, które charakteryzują się znaczną przewodnością cieplną i podatnością na rozszerzalność termiczną.
Materiały budowlane (zwłaszcza aluminium, PVC, beton) pod wpływem temperatury zmieniają swoje wymiary. Jeśli pomiędzy ramą okienną a murem nie zostanie zachowana odpowiednia przestrzeń dylatacyjna, może dojść do:
- uszkodzeń ramy lub szyby (pęknięcia, wypaczenia),
- nieszczelności (np. przewiewów lub zawilgoceń),
- zaburzenia pracy okuć i trudności w otwieraniu skrzydeł.
Zalecana szerokość szczeliny dylatacyjnej to zazwyczaj 10–20 mm (w zależności od wymiarów okna, rodzaju materiału i technologii montażu).
Przestrzeń ta wypełniana jest materiałami elastycznymi i izolacyjnymi, takimi jak:
- pianka poliuretanowa (izolacja cieplna),
- taśmy rozprężne, folia paroszczelna i paroprzepuszczalna (ochrona przed wilgocią),
- materiały uszczelniające, które zapewniają ruchliwość złącza.
W kontekście produktów Aluhaus:
Stolarka aluminiowa narażona jest na większe odkształcenia liniowe niż stolarka z PVC czy drewna – dlatego zachowanie dylatacji ma szczególne znaczenie przy montażu dużych przeszkleń, drzwi tarasowych czy systemów podnoszono-przesuwnych (HS). Prawidłowo zaplanowana dylatacja wpływa nie tylko na trwałość i bezpieczeństwo, ale także na izolacyjność cieplną i akustyczną całej konstrukcji.
W skrócie: dylatacja okienna to kontrolowana przestrzeń, która pozwala oknu „pracować” razem z budynkiem – bez ryzyka uszkodzeń lub utraty parametrów użytkowych.